داش‌جویان استودیو freshman از دانش‌کدهٔ معماری دانش‌گاه A&M و تحت نظر اساتید ایرانی‌الاصل خود یعنی علی‌رضا برهانی و نگار کلان‌تر، در کارگاه «سازه‌های فعال صفحه‌ای» چندین پل چوبی ساخته‌اند. موضوع این کارگاه طراحی سازه‌هایی بود که با استفاده از قطعات پلای‌وود یا تخته‌چندلا بایستی میان دو نقطه را پر کرده و این دهانه را با یک قوس می‌پوشاند. شاید چالش مهم در این پروژه طراحی سازه‌ی خود ایستای سه‌بعدی با متریالی بوده که خود اصولاً سازه‌ای نیست. البته استفاده از همین ماده‌ی نازک فرصت‌هایی را در اختیار دانش‌جوها قرار داده که بتوانند فرم‌های پیچیده‌تر را از نرم‌افزارهای رایانه‌ای به دنیای واقعی منتقل کنند.
آن‌ها برای ساخت این سازه‌ها از ترکیب تکنیک‌های گوناگون مانند قلاب کردن (nipping)، بافتن (tucking)، تا کردن (folding) و خم کردن (bending) استفاده کرده‌اند و در آثار نهایی نیز همین تنوع تکنیک‌ها منجر به خلق فرم‌های بسیار متفاوت شده است. برای پای‌داری شکل قطعات چوب در سازه‌ی نهایی، بعد از بریدن آن‌ها توسط دست‌گاه برش لیزر با شیوه‌های گوناگونی فرم آن‌ها تثبیت شده است. شیوه‌هایی مثل شیار انداختن، چاک انداختن و دادن و شکل دادن به چوب.
شاید با دیدن آثار نهایی تعجب کنید از این‌که این دانش‌جویان پیش از برگزاری کارگاه آشنایی زیادی با موضوع ساخت دیجیتال و نرم‌افزارهای مربوطه نداشته‌اند، اما با کمک متخصصان ساخت دیجیتال و مربیان کارگاه به نتایجی قابل توجهی دست یافته‌اند. به گفته‌ی خود دانش‌جوها، یکی از مهم‌ترین تجربیات آن‌ها از کارگاه این بوده است که متریال مورد استفاده در ساخت، به طور قطع فرم نهایی سازه تغییر خواهد داد، تجربه‌ای که شاید تنها با حضور در کارگاه به دست آید و هنگام طراحی با نرم‌افزارها مورد غفلت قرار گیرد.
منبع: [+]
