فرم‌یابی پیچیده زمانی کار دشواری بود، اما توسعه‌ی نرم‌افزاری و رشد مستمر افرونه‌ها تقریباً دست‌یابی به فرم‌های غیر قابل تصور رو آسان کرده.
طرف دیگر موضوع، ساخت‌های پیچیده است. مسئله‌ای که با ساخت دیجیتال دیگه دشواری سابق رو نداره.
روی‌کرد و ابزار ساخت دیجیتال درست همون کاری رو با «ساختن» می‌کنه که نرم‌افزارها با فرآیند «طراحی» می‌کنن.
تصویر بالا مربوط به یک پروژه‌ی دانش‌گاهی است، که از فرم‌یابی پارامتریک توسط پلاگین‌های هوش ازدحامی، بر مبنای شکل قلب انسان ساخته شده.
پروژه توسط دانش‌جویان دکتر مرتضی رهبر در رشته‌ی معماری بایونیک دانشگاه پارس انجام شده. بچه‌ها این ماکت‌ها رو به دو روش کانتور و قالب‌گیری گچ، به کمک مقوا ساختند.
