ملیسا انجی طراح ساکن نیویورک است، کسی که لباسها و اسلحههای عجیب و غریب ساخت او امروز مخاطبان زیادی پیدا کرده است. میشود او را نوعی طراح لباس دانست که ایدههای بیزمان و پیچیدهاش را توانسته به لطف دستگاههای دقیق ساخت امروزی محقق کند. ملیسا تا سال ۲۰۱۴ صاحب چند کسبوکار کوچک بود و به یکباره، تصمیم گرفت که خود را به دریای هنر و ساخت دیجیتال بیندازد!. خود او میگوید که این تصمیم متهورانه برای من خیلی سخت بود و مورد سرزنشهای بسیاری هم قرار گرفتم. او پس از حضور در یک جشنوارهی هنری و تماشای یک غرفهی مربوط به ساخت، به تکنولوژی پرینت سه بعدی علاقهمند شده و حدود سه ماه را صرف آموزش مدلسازی و پرینت سهبعدی میکند.
ظاهراً این دختر جوان استعدادهای نهفتهی مهمی داشته چرا که در فاصلهای کوتاه، بسیاری از هنرمندان و کمپانیهای مشهور هنری مشتری او میشوند و امروز، خروجیهای کار او مجموعهای عجیب و غریب از ابزار، ادوات و لباسهای رزمی تخیلی را ایجاد کرده است.
طراحی
او برای طراحی لباسها بسته به پیچیدهگی مد نظر خود زمان زیادی را صرف جستوجو و جمعآوری تصاویر و داده میکند. هرچهقدر ابعاد محصول بزرگتر و دارای پیچیدهگیهای طراحی مانند اتصالات، اجزای متحرک، شکلهای غیر منتظم و چراغها باشد این کار زمانبرتر خواهد بود. در مرحلهی بعد نیز نوبت به طراحی کانسپت یا اسکچ زدن دستی میرسد. میزان زمان این مرحله هم به پیچیدگی و ابعاد طراحی وابسته است.
مدلسازی سه بعدی
لباسهای طراحی شده غالباً برای یک بازیگر یا مدل خاص طراحی میشوند، بنابراین پیش از مدلسازی رایانهای و سهبعدیسازی لباس، لازم است که مدلی دقیق از فرد مورد نظر به دست آید. در کارهای انجی این کار معمولاً با اسکن سهبعدی انجام میشود و البته گاهی هم با اندازهگیریهای دقیق دستی. او البته مسئول اسکن سهبعدی نیست و غالباً فایل سهبعدی را از مشتریهای خود تحویل میگیرد.
حالا با داشتن مدل فیزیک فرد، میتوان کانسپهای اولیه را به طور دقیقتر بر بدن او مدلسازی کرد. ملیسا این کار را با تبحر بالایی انجام میدهد و غالباً هم از ابزار قرینهساز در نرمافزارها بهره میگیرد. البته این مرحلهی اول طراحی و مربوط به خلق سطوح اصلی پوشش است. جزئیات و الگویهای تزئینی لباس در مرحلهی بعدی اضافه خواهد شد. او در این مرحله الگوهای مورد نظرش را با مرکب بر روی کاغذ ترسیم کرده و سپس آنها را در رایانه به فایل وکتور تبدیل میکند. از این پس او قادر است که این جزئیات تزئینی را بر روی مدل اصلی پیاده کرده و طرح را کامل کند.
ساخت
معمولاً بیشتر اجزا در مرحلهی اول با متریال منعطف پرینت سه بعدی میشوند، بدین شکل میتوان با سر هم کردن قطعات مجزا، یک مدل اولیه از محصول نهایی را به دست آورد. اگرچه گاهی همین قطعات پرینت شده پس از پرداخت کافی به عنوان محصول نهایی استفاده میشوند، اما معمولاً محصولات نهایی با قالبگیری و ریختهگری متریالهای گوناگون و مقاومتر به دست میآیند.
پس از پرینت سه بعدی یا ساخت با قالب، قطعات نیاز به پرداخت دارند. پرداختها بسته به نوع متریال تنوع زیادی دارند، مثلاً فلزات بایستی پولیش بشوند و نیاز به رنگ و پوشش ندارند، در حالی که قطعات غیر فلزی نیازمند پوشش نهایی هستند.
گاهی اوقات بسته به طراحی نیاز به ساخت قطعات الکترونیکی یا اجزای ظریفتر نیز وجود دارد. در بعضی طراحها جواهراتی مانند الماس در لباسها به کار رفته که با قالبگیری رزین محصول نهایی ساخته میشود.
ما در این پست به صورت خلاصه سعی در معرفی یک نمونه از کاربردهای پرینت سه بعدی در طراحی لباس داشتیم، سایت خود طراح نیز به طور مفصل از پشت صحنهی پروژهها و شیوهی کار با پرینترهای سهبعدی صحبت کرده است. در ادامه میتوانید تصاویر بیشتری از پروژههای ملیسا انجی را ببنید.