محمدجواد مهدوی‌نژاد
در سال ۱۳۷۵ از دبیرستان سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان (سمپاد – علامه حلی) فارغ التحصیل شدم و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، رشته معماری را شروع کردم. سابقه دوره‌های باشگاه دانش‌پژوهان جوان (المپیاد ریاضی) و علاقه به ریاضی موجب شد از همان آغاز نسبت به روی‌کرد علمی به معماری معاصر ایران علاقه‌مند شوم. همزمان با تحصیل، در دفاتر معماری به طراحی فاز یک و فاز دو، و شرکت در مسابقات معماری می‌پرداختم تا اینکه در سال ۱۳۸۰ در امپریال کالج لندن و ۱۳۸۲ در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران دوره دکتری معماری خود را شروع کردم. حضور در دانشکده مهندسی امپریال کالج که مباحث نوین را در صنعت ساختمان دنبال می‌کرد، همراه با دانشکده هنرهای زیبا که بیشتر روی جنبه‌های حسی معماری تاکید داشت، زمینه‌ساز شکل‌گیری کانسپتی به نام «معماری سرآمد» یا Highperformance Architecture شد، کانسپتی که بسیاری از پروژه‌های معماری خود را بر اساس آن طراحی کردم. از سال ۱۳۸۶ در دانشگاه تربیت مدرس آغاز به کار کرده و از سال ۱۳۸۹ نیز آزمایشگاه فناوری‌های نوین معماری (Highperformance Architecture Lab) موسوم با هال را با هدف توسعه تفکرِ همراه با عمل برای شکل‌دهی به کانسپت معماری سرآمد دنبال کردم. در سال‌های متعددی به عنوان استاد نمونه، پژوهشگر برتر و پراستنادترین پژوهشگر حوزه هنر و معماری انتخاب شدم و همزمان در کنار دانشجویان با استعداد و فارغ التحصیلان علاقه‌مند، در مسابقات متعدد ملی و بین المللی شرکت و مقام برگزیده را کسب کردیم. مهم‌ترین موضوعی که هم اکنون تمامی فعالیت‌های پژوهشی این‌جانب بر روی آن متمرکز شده، مفهوم سرآمدی در معماری و تبیین ویژگی‌های معماری سرآمد و البته مناسب برای شرایط و نیازهای امروز ایران است؛ روی‌کرد علمی و فناورانه به نوعی از معماری که خلق کننده ارزش برای آینده معماری معاصر ایران باشد.
